| We can't really talk at Chow Fun's. | ที่ร้านนั้น เราคุยกันไม่รู้เรื่องหรอก |
| We agreed that we couldn't talk at Chow Fun's. | เราก็รู้นี่ว่า เราคุย ที่เชาวน์ ฟัน ไม่ได้ |
| We'll talk at home, okay? Bye! | เดี๋ยวค่อยคุยกันที่บ้านละกันนะ ไปละ |
| Actually,we didn't talk at all | ที่จริง เราไม่ค่อยได้พูดกันหรอก |
| Okay. I have an incoming call. Let's talk at home. | โอเค ชั้นมีสายเข้า ไว้คุยกันที่บ้านนะ |
| Ryuzaki will allow us to just talk at the entrance. | เรียวซากิอนุญาตแล้ว แค่พูดที่ประตู |
| Oh, The Blonde You Stalk At School? | โอ้ สาวผมบลอนด์ที่นายแอบสะกดรอยตามที่โรงเรียนน่ะเหรอ? |
| It's just that sometimes it feels better not to talk at all about anything to anyone. | ก็แค่บางครั้งมันทำให้ความรู้สึกดีขึ้น โดยที่ไม่มีสาเหตุที่จะอธิบาย ทุกอย่างได้ |
| Can you walk and talk at the same time? | เราเดินไปคุยกันไปได้มั๊ย? \ จะได้ประหยัดเวลา |
| She couldn't talk at first. | แม่ของลูกไม่ได้พูดเรื่องนี้ในตอนแรก |
| I don't think he could talk at all. | ข้าคิดว่ามันกลายเป็นบ้า. |
| I'll talk at lunch, dinner, brunch, snack time. | คุยตอนมื้อกลางวัน มื้อค่ำ มื้อก่อนเที่ยง อาหารว่าง |